عمارت امین الاسلام از جمله عمارتهای تاریخی به جای مانده در محله قدیمی قطار چیان سنندج است. بنا در اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجار با مساحت 2500متر مربع بنا نهاده شده است که حدود 800متر مربع آن در اثر احداث طرح بلوار کردستان در سال 1374ش از بین رفته است. بنا شامل سردرعمده با طاق و قوس شاه عباسی و وجود سکوههایی در دو طرف با عناصر مهم سردر سازی خانههای دوره قاجار بوده است و دو اشکوب با طرح و سبک معماری ایرانی توسط استادکاران سنندجی ساخته شده است که اینک فقط بخش مسکونی ضلع جنوبی آن سالم مانده و مدخل سردر اصلی کاملا ازبین رفته و فقط تصاویری از آن باقی است.بنا شامل سردر اصلی با دو اشکوب رون شمالی، شرقی، اتاقهای متعدد مسکونی، تشریفاتی، خدماتی، حیاط، آب نما و فضای سبز است. تزیینات بنا شامل نما سازی آجری با گره چینی خفته راسته، خطوط بنایی، شمسههای شش پر و هشت پر، قوسهای کمانی، ابرویی و پنج او هفت، پاتو، تخت، خوانچههای ساده و مرکب نما سازی شده است. ارسیها با طرحهای متنوع و هم چنین طرحهای آجرکاری زیبای آن از ویژگیهای بارز این ساختمان است. این بنا تا قبل از تخریب و بلوار کشی در مسیر محله پل امین الاسلام و بازار قطارچیان و بازار مقابل خانه خان خانان بوده است.
این دریاچه شیرین در حاشیه جنوب غربی شهر مریوان واقع شده است و یکی از مهمترین میراثهای طبیعی استان به حساب میآید. آب آن از چشمههای جوشان کف دریاچه و رودخانههایی که به آن سرازیر میشود تامین میشود. طول دریاچه 6کیلومتر و عرض آن از 1700تا 3000متر است. مساحتش نیز حدود 720هکتار است.
این منطقه بی شک یکی از زیباترین مناطق طبیعی استان کردستان است که در شرق شهرستان مریوان و شمال شهرستان سروآباد قرار دارد. منطقه دارای کوههای سر به فلک کشیده با پوششی جنگلی است. معماری سنگی روستاهای پلکانی منطقه به جاذبههای طبیعی آن نیز افزوده است. مناظر طبیعی و چشمه سارهای فراوان و رودخانه پرآب سیروان در این منطقه موجب شده است تا ازدیرباز استقرارهای دائم و فصلی در آن شکل بگیرد. شیوه زندگی مردمان منطقه هورامان از گذشتههای دور تا کنون به صورت ییلاق- قشلاق (هه وار به زبان هورامی) باشد.
کوه آبیدر یکی از نمادهای طبیعی و مهم شهر سنندج است. پارک جنگلی آبیدر در دامنه همین کوه احداث شده است. آبیدر به دلیل پرآب بودن و چشمه سارها و قناتها و وجود باغهای متعدد به این نام خوانده شده است. از یمان شکل گیری باقت شهر سنندج در گذشته آب چشمههای آن توسط تنبوشههای سفالی به شهر منتقل شده است. این پارک با سکوبندی و تراس بندی در شیب دامنه کوه و جاده دسترسی به یکی از مراکز مهم تفریحی سنندج تبدیل شده است.
کلیه حقوق برای وب سایت بنیاد ایران شناسی محفوظ است. ©١٣٩8
نشانی: تهران، خیابان شیخ بهایی جنوبی، خیابان ایران شناسی، شهرک والفجر
طراحی و اجرا: اداره رایانه و فناوری اطلاعات